Το φαινόμενο Ερντογάν

-Οσοι το διάβασαν, από την κορυφή της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας μέχρι τους γραφειοκράτες που ασχολούνται με την Τουρκία και κατ’ επέκταση την περιοχή μας, έχουν την ακριβή εικόνα για τον ισλαμιστή πολιτικό που σχεδιάζει να αναβιώσει την οθωμανική αυτοκρατορία με τρόπο που δεν θα έχει την παραμικρή εξάρτηση από τη Δύση.
-Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας δεν έχει μπέσα και έχει τη φήμη του πολιτικού που δεν τηρεί τις συμφωνίες που υπογράφει η χώρα.
ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ
Του Μιχάλη Ιγνατίου,mignatiou@aol.com
Η επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα προκάλεσε δικαιολογημένη ανησυχία. Και η ανησυχία αυτή δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις ικανότητες και τα πιστεύω του πρωθυπουργού και του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας. Εχουν βέβαια σκέψεις και ιδέες για να επιτευχθεί η ομαλότητα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με τις οποίες αρκετοί διαφωνούν κάθετα για τον απλούστατο λόγο ότι ουδείς στο Μαξίμου ή στο υπουργείο Εξωτερικών έχουν μελετήσει αυτό το «φαινόμενο» που ονομάζεται Ταγίπ Ερντογάν.

Οδηγούν την Ελλάδα σε μία διαπραγμάτευση «για όλα» παρουσιάζοντας ως δεδομένη την «καλή πίστη» του πρωθυπουργού της Τουρκίας. Δεν έχουν έτσι τα πράγματα... Για πρώτη φορά θα συμφωνήσω με τους αναλυτές του αμερικανικού κράτους ειδικά αυτούς που έγραψαν το ψυχολογικό πορτρέτο του Τούρκου πρωθυπουργού. Οσοι το διάβασαν, από την κορυφή της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας μέχρι τους γραφειοκράτες που ασχολούνται με την Τουρκία και κατ’ επέκταση την περιοχή μας, έχουν την ακριβή εικόνα για τον ισλαμιστή πολιτικό που σχεδιάζει να αναβιώσει την οθωμανική αυτοκρατορία με τρόπο που δεν θα έχει την παραμικρή εξάρτηση από τη Δύση.

Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για την Ελλάδα και την Κύπρο -γι’ αυτόν είναι απλά δύο εχθρικές χώρες- και οι Ελληνες και οι Ελληνοκύπριοι πολιτικοί που τον ανέδειξαν «σε μετριοπαθή πολιτικό με τον οποίο μπορούν να συζητήσουν και να συμφωνήσουν» πλανώνται πλάνην οικτράν. Είναι εντελώς άσχετοι με την πραγματικότητα της Τουρκίας, και δεν είναι δικαιολογία ότι είναι θύματα κακών συμβούλων.

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας δεν έχει μπέσα και έχει τη φήμη του πολιτικού που δεν τηρεί τις συμφωνίες που υπογράφει η χώρα. Τα πρωτόκολλα με την Αρμενία δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα αθέτησης των υποσχέσεων και των υπογραφών του. Ενας Αμερικανός αξιωματούχος, ο οποίος δεν είναι καθόλου γνωστός για τα φιλελληνικά του αισθήματα, με τον οποίο συζητούσα πρόσφατα το θέμα, ομολόγησε ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είχε δώσει προσωπική υπόσχεση στην υπουργό Εξωτερικών Χϊλαρι Κλίντον ότι θα τηρηθεί η συμφωνία με τους Αρμένιους. Για όσους θυμούνται τα γεγονότα του περασμένου Οκτωβρίου είναι γνωστό πως η αθέτηση της συμφωνίας έγινε στο αεροπλάνο της επιστροφής στην Αγκυρα...

«Πνιγμένος» μέσα στα προβλήματα της οικονομίας, ο κ. Παπανδρέου δεν είχε χρόνο να προετοιμαστεί για την επίσημη επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν και της κουστωδίας των υπουργών του. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας πήγε στην Αθήνα καθ’ όλα έτοιμος για να απαιτήσει συμφωνίες στα θέματα του Αιγαίου και να διευρύνει την ατζέντα θέτοντας τις «παραβιάσεις» των δικαιωμάτων των ...Τούρκων της Ρόδου και της Κω! Αλλά γιατί να κατακρίνουμε τον κ. Ερντογάν για τη νέα πρόκληση που ετοιμάζει όταν ήταν Ελληνοκύπριος βουλευτής αυτός που έβαλε την πλάτη του για να στηριχθεί το τουρκικό αίτημα.

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού της Τουρκίας έπρεπε να αναβληθεί. Δεν πραγματοποιήθηκε για να λύσει προβλήματα αλλά να προσθέσει και άλλα για την Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός κυριαρχείται από τα άσχημα συναισθήματα της ήττας που προκάλεσε η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η δημιουργία του νέου ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, που ανακοινώθηκε στις Βρυξέλλες προκάλεσε δικαιολογημένη ενόχληση στο λαό, που έχει αντιληφθεί τα παιγνίδια τα οποία παίχθηκαν εις βάρος της Ελλάδας. Δεν χρειάζεται άλλη ταπείνωση και θα πρέπει ο κ. Παπανδρέου να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα τα τερτίπια του κ. Ερντογάν που δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα: είναι ένας άνθρωπος χωρίς αισθήματα για τον οποίο πάνω απ’ όλα είναι η πίστη και η αφοσίωση στο Ισλάμ...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Οι μάγκες των Ην. Εθνών που ασχολούνται με το πρόβλημά μας πείστηκαν -λένε οι πληροφορίες- ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί λύση προφανώς επειδή η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν χαρίζει στον «αυτοκράτορα» Ερντογάν όλο το νησί. Ετσι, μαζί με τους φίλους και εταίρους μας Ευρωπαίους θα ασκήσουν πιέσεις στη Λευκωσία για να λυγίσει ο Δημήτρης Χριστόφιας και να τους δώσει και άλλα πέραν της εκ περιτροπής προεδρίας. Μέσον πίεσης θα είναι το εμπόριο με τα κατεχόμενα για να τεστάρουν τις αντοχές του Κύπριου ηγέτη. Κράτα γερά Πρόεδρε και μην ακούς τα «βρετανάκια» που σε περικύκλωσαν... Αυτοί οι τύποι, θα σε οδηγήσουν στην κρεμάλα και θα σου χρεώσουν και το σχοινί!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Αντί να πετάτε το κρατικό χρήμα και να επηρεάζετε μονόπλευρα τον λαό για την εκ περιτροπής προεδρία νοικιάστε τις υπηρεσίες μεγάλων οίκων δημοσίων σχέσεων στο εξωτερικό για να εξηγήσετε ότι οι καταχτητές διατηρούν και σήμερα στην Κύπρο 45 χιλιάδες στρατιώτες του Αττίλα. Αρκετά καθήσατε στην άμυνα...

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/blog-post_4499.html#ixzz0o6PDpBZ4

Η χαμένη αξιοπιστία της κυβέρνησης (!ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Ν.Δ!)

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στους μόλις επτά μήνες που βρίσκεται στην εξουσία «κατάφερε» να απολέσει όποιο κεφάλαιο αξιοπιστίας διέθετε. Η απουσία συνέπειας λόγων, έργων, στόχων και πολιτικής είναι πρωτοφανής. Μια αλληλουχία ασυνάρτητων κινήσεων και λανθασμένων εκτιμήσεων επιτείνουν το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών, σε συνθήκες μιας πρωτοφανούς για τη χώρα οικονομικής κρίσης.

Η έλλειψη εμπιστοσύνης της κοινωνίας συνιστά βασική αρνητική παράμετρο για τη δημιουργία προϋποθέσεων υπέρβασης της κρίσης. Ακυρώνει την ελπίδα για την επίτευξη του στόχου, υπονομεύει τη διάθεση για τη συλλογική προσπάθεια, μετατρέπει τη συναίνεση σε κενό γράμμα.

Η κυβέρνηση που συνεχίζει και σήμερα, μετά και την συμφωνία στήριξης, να διαπράττει τα ίδια σφάλματα θα πρέπει να απαντήσει πειστικά σε πολλά και ουσιαστικά γιατί.

Για παράδειγμα ΓΙΑΤΙ:

· καθυστέρησε να πάρει μέτρα όταν οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές; (οι φωνές που καλούσαν στην έγκαιρη λήψη μέτρων προέρχονταν και από το κυβερνητικό στρατόπεδο: «αν μας ακούγατε και λαμβάνατε τα μέτρα τον Νοέμβριο τότε θα ήταν πιο ήπια…», Β. Παπανδρέου προς Γ. Παπακωνσταντίνου στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, «Ε.Τ.», 11.5)

· επέμεινε στην τακτική του « opengov » (ηλεκτρονική διαδικασία υποβολής αιτήσεων) όταν έγινε σύντομα φανερό ότι αυτή απέτυχε οικτρά, δημιουργώντας ανυπέρβλητα εμπόδια στη λειτουργία του κράτους; Μέχρι σήμερα, επτά ολόκληρους μήνες μετά τις εκλογές, από τις 10.800 διευθυντικές και επιτελικές θέσεις του κρατικού τομέα η κυβέρνηση έχει καλύψει περίπου 1.000!! Χαρακτηριστικό ότι σε 133 νοσοκομεία δεν υπάρχουν ακόμη διοικητικά συμβούλια! («ΤΑ ΝΕΑ», 12.5).

· έστελνε αντιφατικά μηνύματα με μέτρα που αρχικά εξήγγειλε και στην συνέχεια απέσυρε ή τροποποιούσε, αποδεικνύοντας ότι ούτε σχέδιο υπήρχε ούτε στρατηγική, παρά μόνον «σερνόταν» πίσω από τα γεγονότα; (π.χ. τακτοποίηση ημιυπαίθριων χώρων, πρόγραμμα παροχής εγγυήσεων προς τις τράπεζες, πρόθεση φορολόγησης των καταθέσεων κ.λπ.)

· αμαύρωνε την εικόνα της χώρας και της οικονομίας σε κάθε ταξίδι και σε κάθε συνέντευξη του πρωθυπουργού και του υπουργού των οικονομικών με απαράδεκτες δηλώσεις, οι οποίες μας στοίχισαν ακριβά; (όπως «Τιτανικός», «πατρίδα που βρίσκεται στην εντατική» κ.ο.κ. σε σημείο που η « Wall Street Journal » να γράψει: « Μήνυμα προς τον Γιώργο Παπανδρέου: Η σιωπή είναι χρυσός » 19.3 )

· συμπεριέλαβε την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως πιθανή επιλογή ήδη από το τέλος του 2009 , πράξη πρωτοφανής για την ευρωζώνη έως τότε. Είναι αποκαλυπτική η δήλωση του υφυπουργού Οικονομικών Φ. Σαχινίδη «όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ» (συνέντευξη στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρωινή Ενημέρωση», 3.5)

· διέδιδε ότι δεν μπορούσε να διαπραγματευθεί, ως όφειλε, για να επιβάλει όρους ; Όπως έγραψε και ο πρώην συνεργάτης του πρωθυπουργού και πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ Ν. Κοτζιάς: Η κυβέρνηση «πήγε στις διαπραγματεύσεις έχοντας παραδοθεί ψυχολογικά. Και το χειρότερο, αυτό το ήξεραν οι δανειστές της. Όταν οι υπουργοί της κυβέρνησης πριν πάνε καν στη διαπραγμάτευση κηρύττουν δημόσια ότι δεν δικαιούνται και δεν μπορούν να ζητάνε διαπραγμάτευση, τότε έχουν βάλει μόνοι τους τη θηλιά γύρω από τον λαιμό τους».(«Αξία» 8.5).

· απέκρυψε σημεία της συμφωνίας οικονομικής στήριξης, τα οποία δημοσιοποίησε το ΔΝΤ στην ηλεκτρονική του σελίδα, όπως ότι ήταν η κυβέρνηση αυτή που πρότεινε τα μέτρα που επεβλήθησαν. («Ε.Τ.», 12.5)

· το ένα τρίτο του πακέτου των περικοπών, δηλαδή τα 11 από τα 31 δισεκατομμύρια ευρώ είναι μη προσδιορισμένα μέτρα και γι’ αυτό ζήτησε στη Βουλή και τη συναίνεση της αντιπολίτευσης;

· πέρασε την απαράδεκτη και πρωτοφανή τροπολογία στις 7/5, που δίνει την δυνατότητα να περνάνε τα μέτρα χωρίς έγκριση από την Βουλή, μόνο με την υπογραφή του υπουργού οικονομικών;

(www.nd.gr)

Oι χρονιές-σταθμοί για την εκτίναξη του δημοσίου χρέους

Μπορεί το δημόσιο χρέος να μη μειώθηκε ποτέ τα τελευταία 30 χρόνια, ωστόσο τρία είναι τα κομβικά σημεία, κατά τα οποία εκτινάχθηκε από 20 έως και 36 δισ. ευρώ μέσα σε μία μόνο χρονιά.

Το πρώτο είναι το 1993, όταν έφτασε στα 69,2 δισ. ευρώ (98,3% του ΑΕΠ) από 49 δισ. ευρώ (78,3% του ΑΕΠ) που ήταν την προηγούμενη χρονιά. Το δεύτερο, ήταν το 2000 οπότε και αναρριχήθηκε στα 141 δισ. ευρώ (103,4% του ΑΕΠ) από 118,6 δισ. ευρώ (94% του ΑΕΠ) που ήταν το 1999. Η αύξησή του κατά 22,4 δισ. ευρώ, συνέβη την χρονιά που «κλείδωσε» και η ένταξη της χώρας στη Ζώνη του Ευρώ.

Η τρίτη –και τελευταία ευελπιστούμε– φορά ήταν πέρυσι. Το 2009, το δημόσιο χρέος έφτασε στα 273,4 δισ. ευρώ (115,1% του ΑΕΠ) από 237,3 δισ. ευρώ (99,2% του ΑΕΠ). Δηλαδή, αυξήθηκε κατά 36,1 δισ. ευρώ σε ένα μόνον έτος! Πάντως, ανεξαρτήτως των όποιων πολιτικών ευθυνών, πρέπει να σημειώσουμε ότι το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν 2,2 δισ. ευρώ (26,8% του ΑΕΠ) και για φέτος εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 313 δισ. ευρώ (133% του ΑΕΠ).

Παρόμοια είναι και η πορεία του ελλείμματος, αν και σε αρκετές χρονιές μειωνόταν. Από το 1981 έως και το 1993, το δημοσιονομικό έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ εκινείτο κυρίως σε διψήφια νούμερα. Εκτοτε, άρχισε να αποκλιμακώνεται, με αποκορύφωμα το 1999, που διαμορφώθηκε στο 3,1% του ΑΕΠ. Τη χρονιά εκείνη ήταν και το χαμηλότερο ποσοστό ελλείμματος που παρουσίασε ποτέ η Ελλάδα.

Σε απόλυτους αριθμούς, ο εκτροχιασμός του ελλείμματος συντελείται την τελευταία εξαετία. Το 2004 –χρονιά διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων– το έλλειμμα ήταν 13,7 δισ. ευρώ. Το 2007, ανήλθε στα 12,2 δισ. ευρώ, το 2008 στα 18,3 δισ. ευρώ και πέρυσι στα 32,1 δισ. ευρώ. Για την... ιστορία, το 1981 ήταν 700 εκατ. ευρώ ή 8% του ΑΕΠ.

Σε ό,τι αφορά, το κονδύλι για τους μισθούς στον δημόσιο τομέα, από το 1988 μέχρι και το 1995, καταγράφεται διψήφια ποσοστιαία αύξησή του, ενώ σημαντική είναι και η αύξησή του το 1997, το 2002 και το 2004.

Τη ραγδαία επιδείνωση των παραπάνω βασικών μεγεθών και όχι μόνον, βλέπουν από την Κομισιόν, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τις αγορές και επιβάλλουν πλέον στην Ελλάδα το σκληρότερο πακέτο μέτρων που έχει εφαρμόσει ποτέ χώρα της Ευρωζώνης.

(kathimerini.gr)

I'm going on holiday to Greece, what does all this mean for me?

Noel Josephides is managing director of Sunvil Holidays, an independent tour operator for 40 years, which takes thousands of holidaymakers to Greece from the UK every year.

He said they had received a call from one customer who asked whether a "bankrupt Greece" would lead to them being asked to leave their hotel. Clearly this would never be the case.

Bookings for this summer are 11% higher than last year when some overseas holidays were hit by the recession in the UK, Mr Josephides said. They are now roughly the same as 2008, which is a more typical year for bookings, he said.

He said that the Greek islands were open for business and the weakening euro had lowered the cost of European trips.

This came after many hoteliers dropped prices by 5-10% at the start of the year because of the strength of the euro against the pound at that time.

"They recognised that the euro was strong and they wanted the business. A lot of prices have also fallen in restaurants," he said.